Badanie poziomu fibrynogenu. Charakterystyka badania
Badanie poziomu fibrynogenu wykonuje się zazwyczaj równolegle z innymi badaniami, w celu określenia zdolności organizmu do krzepnięcia krwi.
Fibrynogen (wskaźnik krzepnięcia krwi) należy do białek ostrej fazy wytwarzanych w wątrobie. W procesie krzepnięcia ulega przekształceniu w fibrynę. Patologie wiążące się z fibrynogenem związane są zarówno z jego ilością, jak i jakością.
Wskazania do badania stężenia fibrynogenu
Badanie wykonywane jest w celu określenia funkcji układu krzepnięcia, diagnostyce stanów zapalnych, chorób wątroby, choroby wieńcowej a także DIC (zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego).
Badanie stężenia fibrynogenu we krwi. Jak się przygotować?
Podstawowe badanie krwi wykonuje się rano i na czczo. Wcześniejsze zjedzenie posiłku mogłoby wpłynąć na wynik badania.
Przebieg badania
Badanie jest proste i szybkie. Krew pobierana jest najczęściej z żyły w zgięciu łokciowym, rzadziej na grzbiecie dłoni lub stopy.
Na rękę zakładana jest opaska (staza). Ucisk ma spowodować napełnienie żył, co ułatwi pobranie krwi. Pielęgniarka może również, poprosić badanego o kilkukrotne zaciśnięcie ręki w pięść i jej rozluźnienie.
Miejsce wkłucia przed pobraniem zostanie zdezynfekowane. Krew pobiera się do sterylnej probówki systemu zamkniętego, próżniowego (zapewnia bezpieczeństwo pacjentowi i osobie pobierającej krew). Najczęściej pobiera się około 2-3 ml krwi, co jest wartością w żaden sposób niezagrażającą zdrowiu człowieka.
Po wyjęciu igły miejsce nakłucia należy ucisnąć gazikiem, aby zatamować krwawienie, po czym zostanie ono zabezpieczone plastrem z opatrunkiem. Nie zaleca się zginania ręki, gdyż może to spowodować powstanie krwiaka w okolicy nakłucia!
Wyniki badań fibrynogenu – norma dla kobiet i mężczyzn
Interpretacja wyniku 200-400 mg/dl (2-4 g/l)
Ciekawostka na temat stężenia fibrynogenu
Przetoczenia krwi w ciągu ostatnich kilku miesięcy mogą mieć wpływ na stężenie fibrynogenu. Androgeny, sterydy anaboliczne, barbiturany, sól sodowa kwasu walproinowego, obniżają stężenie fibrynogenu. Odwrotnie, ciąża, palenie papierosów, doustne środki antykoncepcyjne, estrogeny, hormonalna terapia zastępcza podwyższają jego stężenie.
Pamiętaj jednak drogi pacjencie, twój wynik powinien zawsze zinterpretować lekarz. Poziom fibrynogenu zazwyczaj stanowi jeden z wielu elementów badań.
Najczęściej pojawiające się pytania
Kiedy warto wykonać badania poziomu fibrynogenu?
Najczęściej badanie poziomu fibrynogenu zleca lekarz, gdy u pacjenta występują objawy wskazujące na zaburzenia krzepliwości krwi.
Ile kosztuje badanie fibrynogenu? Czy jest refundowane przez NFZ?
Na naszej stronie internetowej dostępny jest Cennik badań laboratoryjnych. Badanie poziomu fibrynogenu we krwi wykonywane odpłatnie lub ze skierowaniem od lekarza.
Co oznacza obniżony, a co podwyższony poziom fibrynogenu?
Podwyższony poziom fibrynogenu we krwi może oznaczać stan zapalny organizmu lub toczącą się infekcję. Niski fibrynogen najczęściej wskazuje na choroby wątroby. Zawsze jednak podkreślamy, że wynik badania powinien zawsze zinterpretować lekarz. Poziom fibrynogenu zazwyczaj stanowi jeden z wielu elementów badań.
Kiedy wynik badania fibrynogenu może odbiegać od normy?
Zwiększone stężenie fibrynogenu powyżej górnej granicy normy >4g/l może występować w takich stanach jak zakażenia, miażdżyca tętnic, cukrzyca, choroba wieńcowa, zawał serca. Podwyższony fibrynogen powinien być leczony, gdyż wzmożona krzepliwość krwi stanowi jeden z czynników zachorowania na choroby układu sercowo-naczyniowego.
Jak obniżyć poziom fibrynogenu?
Jeżeli przyczyną podwyższenia poziomu fibrynogenu jest ciąża, czy stan zapalny, zazwyczaj powróci on samoistnie do normy po ustąpieniu czynnika go wywołującego. Jeżeli lekarz stwierdzi, że podwyższenie fibrynogenu stanowi jeden z czynników ryzyka chorób serca, możemy obniżyć poziom fibrynogenu zmieniając na przykład tryb życia (obniżenie wagi ciała, rzucenie palenia, wzrost aktywności fizycznej) i dbać o obniżenie stężenia cholesterolu całkowitego i podwyższenie cholesterolu HDL.
